грымо́тны, -ая, -ае.

1. Які стварае гром, грымоты.

Грымотныя хмары.

2. Моцны, аглушальны.

Г. выбух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грымо́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грымо́тны грымо́тная грымо́тнае грымо́тныя
Р. грымо́тнага грымо́тнай
грымо́тнае		 грымо́тнага грымо́тных
Д. грымо́тнаму грымо́тнай грымо́тнаму грымо́тным
В. грымо́тны (неадуш.)
грымо́тнага (адуш.)		 грымо́тную грымо́тнае грымо́тныя (неадуш.)
грымо́тных (адуш.)
Т. грымо́тным грымо́тнай
грымо́тнаю		 грымо́тным грымо́тнымі
М. грымо́тным грымо́тнай грымо́тным грымо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грымо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грымо́тны грымо́тная грымо́тнае грымо́тныя
Р. грымо́тнага грымо́тнай
грымо́тнае		 грымо́тнага грымо́тных
Д. грымо́тнаму грымо́тнай грымо́тнаму грымо́тным
В. грымо́тны (неадуш.)
грымо́тнага (адуш.)		 грымо́тную грымо́тнае грымо́тныя (неадуш.)
грымо́тных (адуш.)
Т. грымо́тным грымо́тнай
грымо́тнаю		 грымо́тным грымо́тнымі
М. грымо́тным грымо́тнай грымо́тным грымо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грымо́тны громово́й;

~ныя раска́ты — громовы́е раска́ты;

г. го́лас — громово́й го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грымо́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які стварае гром, грымоты; з грымотамі. Грымотны молат. □ Над пажатым полем і яшчэ непрыбраным лугам пацягнуліся грымотныя хмары. Колас.

2. Моцны, аглушальны. Праз хвілін дзесяць бор аглушыўся грымотным выбухам. Якімовіч. І спалохаўся вораг, І ўцёк, Не крануўшы дзяцей, І забыў пра намеры, Грымотнае ўчуўшы Ура. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грымо́тны dónnernd, Dónner-;

грымо́тны го́лас Dónnerstimme f -, -n, dónnernde Stímme;

грымо́тныя раска́ты Dónnerrollen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

грымлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. З громам, грымотамі; грымотны. Мінула грымлівае гарачае лета. Самуйлёнак. // Які стварае моцны шум, грукат; грымучы. Грымлівы вадаспад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

thunder

[ˈӨʌndər]

1.

n.

1) гром -у m., грымо́ты pl.

2) гул -у m.

the thunder of Niagara Falls — грымо́тны гул Ніяга́рскага вадаспа́ду

2.

v.i.

1) грыме́ць, груката́ць

2) мо́цна гавары́ць; крычэ́ць, грыме́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)