грымлі́вы, -ая, -ае (разм.).

3 громам, грымотамі.

Грымлівае лета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грымлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грымлі́вы грымлі́вая грымлі́вае грымлі́выя
Р. грымлі́вага грымлі́вай
грымлі́вае		 грымлі́вага грымлі́вых
Д. грымлі́ваму грымлі́вай грымлі́ваму грымлі́вым
В. грымлі́вы (неадуш.)
грымлі́вага (адуш.)		 грымлі́вую грымлі́вае грымлі́выя (неадуш.)
грымлі́вых (адуш.)
Т. грымлі́вым грымлі́вай
грымлі́ваю		 грымлі́вым грымлі́вымі
М. грымлі́вым грымлі́вай грымлі́вым грымлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грымлі́вы разг. грохо́чущий;

г. вадаспа́д — грохо́чущий водопа́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грымлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. З громам, грымотамі; грымотны. Мінула грымлівае гарачае лета. Самуйлёнак. // Які стварае моцны шум, грукат; грымучы. Грымлівы вадаспад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)