Акадэмія навук Грузінскай ССР 1/181; 4/39; 10/256

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Абастуманская астрафізічная абсерваторыя АН Грузінскай ССР 1/39

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

грузі́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грузі́нскі грузі́нская грузі́нскае грузі́нскія
Р. грузі́нскага грузі́нскай
грузі́нскае		 грузі́нскага грузі́нскіх
Д. грузі́нскаму грузі́нскай грузі́нскаму грузі́нскім
В. грузі́нскі (неадуш.)
грузі́нскага (адуш.)		 грузі́нскую грузі́нскае грузі́нскія (неадуш.)
грузі́нскіх (адуш.)
Т. грузі́нскім грузі́нскай
грузі́нскаю		 грузі́нскім грузі́нскімі
М. грузі́нскім грузі́нскай грузі́нскім грузі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каталіко́с, -а, м.

Тытул патрыярха ў армяна-грыгарыянскай, а таксама ў грузінскай праваслаўнай царкве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каталіко́с, ‑а, м.

Тытул духоўнай асобы (патрыярха) у армяна-грыгарыянскай, а таксама ў грузінскай праваслаўнай царкве.

[Ад грэч. katholikós — галоўны, усеагульны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузі́ны, ‑аў; адз. грузін, ‑а, м.; грузінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. грузінкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грузінскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуры́йцы, ‑аў; адз. гурыец, ‑рыйца, м.; гурыйка, ‑і, ДМ ‑рыйцы; мн. гурыйкі, ‑рыек; ж.

Назва грузінаў, якія жывуць у заходніх раёнах Грузінскай ССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каталіко́с

(гр. katholikos = галоўны, усеагульны)

тытул патрыярхаў армяна-грыгарыянскай і грузінскай праваслаўных цэркваў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГРУЗІ́НЫ

(саманазва картвелі),

нацыя, асн. насельніцтва Грузіі (3,4 млн. чал.). Агульная колькасць 4 млн. чал. (1987). Этнагр. групы: аджарцы, гурыйцы, імерэціны, картлійцы, кахеціны, хеўсуры, мегрэлы, сваны, джавахі, месхі і інш. Гавораць на грузінскай мове. Вернікі пераважна праваслаўныя.

т. 5, с. 456

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі рэдкі, адзіны ў сваім родзе; выключны. Унікальная знаходка. Унікальны рукапіс. □ Аднак гэта песня з-за сцяны ўзрушыла мяне, давяла да нейкай унікальнай хваробы, якую ніякі доктар не адгадае і не вылечыць. Дуброўскі. Гаспадар пазнаёміў нас са сваёй сям’ёй і паказаў ўласную бібліятэку, якая здзівіла багаццем унікальных кніг па гісторыі развіцця грузінскай культуры і мастацтва. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)