Грудо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Грудо́к
Р. Грудка́
Д. Грудку́
В. Грудо́к
Т. Грудко́м
М. Грудку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грудо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грудо́к грудкі́
Р. грудка́ грудко́ў
Д. грудку́ грудка́м
В. грудо́к грудкі́
Т. грудко́м грудка́мі
М. грудку́ грудка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грудо́к, -дка́ м., уменьш.

1. бугоро́к, хо́лмик;

2. прост. о́блачко ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грудо́к, ‑дка, м.

Памянш. да груд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грудо́к м Hügelchen n -s, -; kléine Erhöhung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

груд, -а, М -дзе, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Невялікі ўзгорак, горка.

На грудах рос верас.

2. Сухая сенажаць, сухадол.

|| памянш. грудо́к, -дка́, мн. -дкі́, -дко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́піна, -ы, мн. -ы, -пі́н, ж.

Грудок сухой, цвёрдай зямлі на нізкім або балоцістым месцы, аброслы мохам, травой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

village green [ˌvɪlɪdʒˈgri:n] n. зялёны пляц, грудо́к пасярэ́дзіне англі́йскай вёскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wzgórek

м. узгорачак; пагорачак; грудок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

буго́р паго́рак, -рка м., узго́рак, -рка м., грудо́к, -дка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)