грача́нка гл. грэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грача́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. грача́нка грача́нкі
Р. грача́нкі грача́нак
Д. грача́нцы грача́нкам
В. грача́нку грача́нак
Т. грача́нкай
грача́нкаю		 грача́нкамі
М. грача́нцы грача́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

грача́нка ж. греча́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

грача́нка,

гл. гракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́кі, -аў, адз. грэк, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грэцыі.

|| ж. грача́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. грэ́часкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

греча́нка грача́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Greczynka

ж. грачанка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

грэ́кі, ‑аў; адз. грэк, ‑а, м.; грачанка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. грачанкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Грэцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Greek

[gri:k]

1.

adj.

грэ́цкі

2.

n.

1) грэк -а m., грача́нка f.

2) грэ́цкая мо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Greek​1 [gri:k] n.

1. грэк; грача́нка;

the Greeks грэ́кі

2. грэ́чаская мо́ва;

Ancient/Modern Greek старажы́тная/суча́сная грэ́чаская мо́ва

♦

it’s (all) Greek to mе infml ≅ гэ́та (ўсё) для мяне́ кіта́йская гра́мата

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)