Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
графама́н, -а, мн. -ы, -аў, м.
Чалавек, ахоплены графаманіяй.
|| ж.графама́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым.графама́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
графама́нм. графома́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
графама́н, ‑а, м.
Чалавек, ахоплены графаманіяй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
графама́нм Schréibwütiger m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
графама́н
(ад графа- + -ман)
чалавек, ахоплены графаманіяй.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
графома́нграфама́н, -на м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
графама́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Жан.даграфаман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВАЛО́ДЗІН
(сапр. Ліфшыц) Аляксандр Майсеевіч (н. 10.2.1919, Мінск),
рускі драматург. Скончыў Усесаюзны дзярж.ін-т кінематаграфіі (1949). Дэбют — зб. «Апавяданні» (1954). Аўтар п’ес «Фабрычная дзяўчынка» (паст. 1956), «Пяць вечароў» (1959), «У гасцях і дома» (1960), «Старэйшая сястра» (1961; аднайм. фільм 1967), «Прызначэнне» (1963), «З любімымі не расставайцеся» (1969), «Дульсінея Табоская» (паст. 1971), «Дзве стралы» (паст. 1980), «Бландзінка», «Графаман» (абедзве 1984), кінасцэнарыяў фільмаў «Звоняць, адчыніце дзверы» (1965), «Дочкі-маці» (1974), «Асенні марафон» (1979) і інш. У яго творах — маральна-філас. праблемы, будзённасць характараў і ўчынкаў людзей «непрыкметных» прафесій, права чалавека на сцвярджэнне свайго прызначэння ў жыцці і інш. П’есы Валодзіна, пераважна з элементамі камічнага, накіраваны супраць руціны, дагматызму, абывацельска-мяшчанскай псіхалогіі. Дзярж. прэмія СССР 1981.