|| зак.агра́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; наз.аграбле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гра́біцьнесов. гра́бить, ограбля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гра́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., каго-што.
Сілай забіраць чужое дабро; рабаваць. Акупанты грабілі беларускі народ, вывозілі ў Германію збожжа, жывёлу, лес.«Весці».//Разм. Разараць паборамі, узяткамі. Дваранскія камітэты прама грабілі сялян пры дапамозе царскага ўрада.Ленін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гра́біцьгл paбаваць
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Гра́біць ’грабіць’ (БРС). Параўн. рус.гра́бить, укр.гра́бити, польск.grabić, балг.гра́бя, ст.-слав.грабити і г. д. Прасл.*grabiti ’хапаць, грабіць, браць; зграбаць і да т. п.’ Да і.-е.*ghrōbh‑; параўн. ст.-інд.grāháyati ’прымусіць схапіць’. Гл. Трубачоў, Эт. сл., 7, 97; Фасмер, 1, 449–450; Траўтман, 95–96; Бернекер, 1, 344; Слаўскі, 1, 333–334. Ад гэтага прасл. дзеяслова ўтворана *grabja, *grabji ’граблі, грэбень’ (’тое, чым зграбаюць’): бел.гра́блі, рус.гра́бли, укр.граблі́, польск.grabie, чэш.hrábě і г. д.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
агра́біцьгл.грабіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аграбле́ннегл.грабіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гра́битьнесов.гра́біць, рабава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ограбля́тьнесов.гра́біць, рабава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)