Граблі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Граблі́
Р. Граблё́ў
Д. Грабля́м
В. Граблі́
Т. Грабля́мі
М. Грабля́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гра́блі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. гра́блі
Р. гра́бляў
грабе́ль
Д. гра́блям
В. гра́блі
Т. гра́блямі
М. гра́блях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гра́блі, грабёль і гра́бляў.

Сельскагаспадарчая прылада для зграбання сена, саломы і пад.

|| памянш. гра́белькі, -лек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́блі, -бель и -ляў ед. нет гра́бли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́блі, ‑бель; адз. няма.

1. Сельскагаспадарчая прылада для зграбання сена, саломы і пад. Уставіць зуб’е ў граблі. Металічныя граблі.

•••

Конныя граблі — тое, што і грабілка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГРА́БЛІ,

1) прылада для зграбання сена, саломы, выграбання каласкоў і цёртай саломы з зерневай кучы і інш. Вядомы з глыбокай старажытнасці. Складаюцца з галоўкі з 8—14 зубамі і гладкай ручкі (грабільна). Зубы (даўж. 7—10 см) выразалі пераважна з дубу, ясеню, грабу і забівалі ў адтуліны галоўкі. У наш час выкарыстоўваюць граблі з метал. ці пластмасавымі галоўкамі.

2) Прычапныя або навясныя с.-г. машыны для зграбання скошанай травы ў валкі, варушэння травы ў пракосах і пераварочвання валкоў для паскарэння сушкі, а таксама для зграбання саломы.

Адрозніваюць граблі: папярочныя (утвараюць валок сена ўпоперак напрамку руху агрэгата), бакавыя колава-пальцавыя (складаюцца з 2 секцый, якія пры зграбанні сена ў валок устанаўліваюць вуглом назад, пры варушэнні — вуглом уперад, пры пераварочванні працуе адна секцыя); ратацыйныя (складаюцца з 2 ротараў са зменнымі граблінамі для зграбання і пераварочвання сена, варушэння і раскідвання валкоў). Шырыня захопу да 14 м, рабочая скорасць да 12 км/гадз. Агрэгатуюцца з любым трактарам.

т. 5, с. 379

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гра́блі мн с.-г. Hárke f -, -n, Réchen m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

грабці́

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. грабу́ грабё́м
2-я ас. грабе́ш грабяце́
3-я ас. грабе́ грабу́ць
Прошлы час
м. гро́б граблі́
ж. грабла́
н. грабла́
Дзеепрыслоўе
цяп. час грабучы́

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Гра́блі ’граблі’. Гл. гра́біць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гра́бли гра́блі, -бе́ль ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)