горш нареч. сравнит. ст. ху́же, поху́же;

◊ ахво́та г. за няво́лю — посл. охо́та пу́ще нево́ли;

г. за го́ркую рэ́дзьку — ху́же го́рькой ре́дьки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

горш прысл.;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дрэ́нна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дрэ́нна го́рш
гаршэ́й
го́рай		 найго́рш
найго́рай
найгаршэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дабро́м, прысл. (разм.).

Па-добраму, без прымусу.

Паслухай д., бо горш будзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няво́ля, -і, ж.

1. Адсутнасць незалежнасці, свабоды; палон, рабства.

Загінуць у няволі.

2. Патрэба, неабходнасць.

Ахвота горш за няволю (прымаўка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

still worse

на́ват горш, яшчэ́ горш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

го́ршы (выш. ст. ад дрэнна, дрэнны) schlímmer, schléchter;

яму́ ста́ла горш es geht ihm schléchter;

усё горш і горш ímmer schlímmer (und schlímmer), ímmer schléchter;

горш не прыду́маеш schléchter geht es kaum noch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gorzej

(параўнальная ступень ад źle) горш, горай;

coraz gorzej — што раз горш; усё горш;

tym gorzej — тым горш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

го́рше сравнит. ст., уст.

1. нареч. горш, го́рай;

ему́ го́рше всех яму́ горш (го́рай) за ўсіх;

2. прил. го́ршы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Не́папуч ’не горш’: Баюсь, паб не здарылася непапуч таго, яп у мяне (Касп.), непапу́шч (непопущъ) ’тс’ (Нас.), непа‑ пушчы ’быццам як, прыкладна так як’ (Юрч. Фраз. 2). Апошнія варыянты слова дазваляюць звязаць яго з папу́шчыць, што ў сваю чаргу да пу́шчыць (пущиць) ’рабіцца горш, прыходзіць у горшы стан’ (Нас.), гл. пушча ’горш’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)