го́лубь го́луб, -ба м.;

◊

го́лубь ми́ра го́луб мі́ру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

голубь

Том: 7, старонка: 51.

img/07/07-051_0228_Голубь.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Голубь С. А. 12/372

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

шыза́к, -ка́ м. (голубь) сизя́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́луб м.

1. го́лубь;

2. ласк., разг. (при обращении) го́лубь; голу́бчик;

○ г. мі́ру — го́лубь ми́ра;

◊ сівы́ як г. — седо́й как лунь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

труба́стый / труба́стый го́лубь зоол. труба́ч.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паштаві́к, -ка́ разг.

1. почтови́к;

2. почто́вый го́лубь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

труба́ч​II (трубастый голубь) разг. труба́ч, -ча́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сиза́рь зоол.

1. дзі́кі го́луб;

2. (сизый голубь) шы́зы го́луб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сі́мвал м., в разн. знач. си́мвол;

го́луб — с. мі́ру — го́лубь — си́мвол ми́ра;

~лы хімі́чных элеме́нтаў — си́мволы хими́ческих элеме́нтов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)