голени́ще ср. халя́ва, -вы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

голенище

Том: 7, старонка: 32.

img/07/07-032_0148_Голенище.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Галяні́шча ’халява’ (Шат., Сцяшк. МГ), рус. голени́ще. Вытворнае ад *голень (гл. галёнка) суфіксам ‑išče. Фасмер, 1, 428. Шанскі (1, Г, 117) лічыць гэта слова ўласна рускім (ці не памылкова?). Лексема гэта ўжо дээтымалагізаваная (гл. Шанскі, там жа. са спасылкай на Булахоўскага).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

халя́ва ж.

1. (сапога) голени́ще ср.;

2. тех. холя́ва;

◊ віда́ць па́на па ~вах — посл. ви́дно пти́цу по полёту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заткну́ць сов., в разн. знач. заткну́ть; (пробкой — ещё) заку́порить, уку́порить;

з. нож за халя́ву — заткну́ть нож за голени́ще;

з. бутэ́льку — заткну́ть (заку́порить, уку́порить) буты́лку;

з. шчы́ліну — заткну́ть щель;

◊ з. дзі́рку — заткну́ть дыру́;

з. рот (го́рла) — заткну́ть рот (го́рло);

з. за по́яс — (каго) заткну́ть за по́яс (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)