Verbum

анлайнавы слоўнік

гнюсі́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гнюсі́ць несов., обл.

1. (грязнить) па́чкать, па́костить;

2. (делать неприятности, пакости) па́костить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнюсі́ць, гнюшу, гнюсіш, гнюсіць; незак., каго-што і без дап.

Разм. Гадзіць, пэцкаць. — Адступіся, Салівон, — кажа ён, — не хочацца рук гнюсіць аб такую поскудзь. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гню́сіць разм.

1. (пэцкаць, гадзіць) beschmútzen vt, verúnreinigen vt, Kot zurücklassen*;

2. (шкодзіць каму-н.) j-m ábsichtlich schädigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

перагнюсі́ць, ‑гнюшу, ‑гнюсіш, ‑гнюсіць; зак., што.

Разм. Загнюсіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загнюсі́ць, ‑гнюшу, ‑гнюсіш, ‑гнюсіць; зак., што.

Разм. Забрудзіць. Загнюсіць ваду ў рэчцы. Загнюсіць падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагнюсі́ць, ‑гнюшу, ‑гнюсіш, ‑гнюсіць; зак., што.

Разм.

1. Зрабіць брудным. Пагнюсіць касцюм.

2. Зрабіць нягодным, сапсаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гнюсіць, ‑гнюшу, ‑гнюсіш, ‑гнюсіць; зак., каго-што.

Разм.

1. Забрудзіць што‑н. з усіх бакоў. Хлапчукі падкасваюць штаны, а дзяўчынкі, ідучы ззаду, падымаюць сукенкі, каб не выгнюсіць іх рудою. Васілевіч.

2. перан. Абгаварыць, абалгаць, аблаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнюсі́цца несов., обл.

1. (грязниться) па́чкаться, па́коститься;

2. (заниматься грязным или неблаговидным делом) па́чкаться; мара́ться;

3. страд. па́чкаться; па́коститься; см. гнюсі́ць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)