глыб - Пошук

глыб, -і, ж.

Тое, што і глыбіня (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глы́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

глыб (род. глы́бі) ж. глубь; глубина́;

у ~бі акія́на — в глубине́ океа́на;

у ~бі двара́ — в глубине́ двора́;

у ~бі Пале́сся — в глуби́ Поле́сья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глыб, ‑і, ж.

Тое, што і глыбіня. У глыбі лясоў цецерукі Ужо зачыналі свае токі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глыб м гл глыбіня

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

уру́б, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Шчыліна, якая прабіваецца ў горнай пародзе перад адбіваннем глыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глы́ба, -ы, мн. -ы, глыб, ж.

Вялікі кавалак, абломак цвёрдага рэчыва.

Г. лёду.

|| прым. глы́бавы, -ая, -ае.

Г. россып.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глы́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

глубь глыб, род. глыбі́ ж., глыбіня́, -ні́ ж.;

глубь веко́в глыбіня́ стаго́ддзяў;

в глубь страны́ у глыб краі́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глы́біць

‘паглыбляць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Verbum