Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
глум, -у, м.
1.гл. глуміць.
2. Пра што-н. папсаванае, марна страчанае.
Многа сена пайшло ў г.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
глумпрост., обл. здзек, род. здзе́ку м., глум, род. глу́му м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
глум (род. глу́му) м., мн.нет, разг.
1. (действие и состояние) по́рча ж.; напра́сная тра́та;
2. отхо́ды мн.;
шмат глу́му — мно́го отхо́дов;
◊ пусці́ць у г. — испо́ртить, потра́тить зря;
пайсці́ ў г. — пойти́ насма́рку, пропа́сть зря
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
глум, ‑у, м.
Разм.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. глуміць і глуміцца; глумленне.
2. Пра што‑н. марна страчанае, папсаванае. Дабро пайшло ў глум.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
глуммразм
1. Beschädigung f -; Verdérben n -s;
2.:
пусці́ць [пайсці́, ісці́] у глумразм kapútt [zum Téufel] gehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Глум, глумі́цца, глумі́ць ’псаванне; адходы’, ’псавацца, псаваць’, ’жартаваць і да т. п.’ (БРС, Шат., Касп.). Вельмі разгалінаванае сямейства слоў, вядомае ва ўсіх групах слав. моў. Прасл.*glumiti (sę), *glumъ, *gluma (агляд вялікага матэрыялу гл. у Трубачова, Эт. сл., 6, 147–149). Зыходным для дзеяслова *glumiti лічацца назоўнікі *gluma, *glumъ, якія даследчыкі суадносяць з *glupъ. Услед за Бернекерам (1, 308) лічыцца роднасным са ст.-ісл.glaumr ’шумная забава’, ст.-англ.glēam ’забава, жарты, гульня’, грэч.χλεύη ’жарт’ і г. д. Іншыя версіі лічацца не вельмі надзейнымі. Гл. яшчэ Фасмер, 1, 416; Слаўскі, 1, 296.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
глумі́ць, глумлю́, глу́міш, глу́міць; незак., што (разм.).