Гла́дкія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. Гла́дкія
Р. Гла́дкіх
Д. Гла́дкім
В. Гла́дкія
Т. Гла́дкімі
М. Гла́дкіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Гладкія кіты, гл. Бяззубыя кіты

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

гла́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гла́дкі гла́дкая гла́дкае гла́дкія
Р. гла́дкага гла́дкай
гла́дкае		 гла́дкага гла́дкіх
Д. гла́дкаму гла́дкай гла́дкаму гла́дкім
В. гла́дкі (неадуш.)
гла́дкага (адуш.)		 гла́дкую гла́дкае гла́дкія (неадуш.)
гла́дкіх (адуш.)
Т. гла́дкім гла́дкай
гла́дкаю		 гла́дкім гла́дкімі
М. гла́дкім гла́дкай гла́дкім гла́дкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

люстра́на-гла́дкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. люстра́на-гла́дкі люстра́на-гла́дкая люстра́на-гла́дкае люстра́на-гла́дкія
Р. люстра́на-гла́дкага люстра́на-гла́дкай
люстра́на-гла́дкае		 люстра́на-гла́дкага люстра́на-гла́дкіх
Д. люстра́на-гла́дкаму люстра́на-гла́дкай люстра́на-гла́дкаму люстра́на-гла́дкім
В. люстра́на-гла́дкі (неадуш.)
люстра́на-гла́дкага (адуш.)		 люстра́на-гла́дкую люстра́на-гла́дкае люстра́на-гла́дкія (неадуш.)
люстра́на-гла́дкіх (адуш.)
Т. люстра́на-гла́дкім люстра́на-гла́дкай
люстра́на-гла́дкаю		 люстра́на-гла́дкім люстра́на-гла́дкімі
М. люстра́на-гла́дкім люстра́на-гла́дкай люстра́на-гла́дкім люстра́на-гла́дкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гла́дкі, -ая, -ае.

1. Роўны, без упадзін і выступаў.

Г. стол.

Гладкая пляцоўка.

2. перан. Просты, лёгкі для разумення (пра мову, верш, думкі і пад.).

Г. стыль.

Лектар гаварыў гладка (прысл.).

3. Сыты, адкормлены (разм.).

Гладкія коні.

Г. пан.

|| наз. гла́дкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

glib

[glɪb]

adj.

гаварлі́вы, гаваркі́, гла́дкі на язы́к

glib excuses — гла́дкія адгаво́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

шліфава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад шліфаваць.

2. у знач. прым. Які адшліфаваўся; гладкі. Сярод гэтых купін бліскучымі стужкамі павіваліся часамі палоскі вады, чыстыя, гладкія, як шліфаванае шкло. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Парке́т ’невялікія гладкія, пераважна з цвёрдых парод дрэў, дошчачкі, якімі насцілаюць падлогу; падлога, зробленая з такіх дошчачак у форме розных геаметрычных фігур’ (ТСБМ). З рус. парке́т ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79), якое праз ням. Parkett з франц. parguet ад parc (гл. парк) (Фасмер, 3, 208).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

саркале́ма

(ад гр. sarks, -rkos = мяса + lemma = скурка)

біял. тонкая абалонка, якая пакрывае гладкія, папярочна-паласатыя і сардэчныя мышачныя валокны, садзейнічае іх скарачэнню, а таксама выконвае ахоўную функцыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БРЭ́СЦКІ ПАНЧО́ШНЫ КАМБІНА́Т.

Створаны ў 1965—68 у г. Брэст. З 1994 адкрытае акц. т-ва. Сыравіну часткова атрымлівае з Расіі, Украіны, Прыбалтыкі і інш. краін. Дзейнічаюць круцільная і вязальная вытв-сць. Асн. прадукцыя (1995): гладкія і з малюнкамі жаночыя калготкі, паўшарсцяныя жаночыя і дзіцячыя калготкі, мужчынскія, жаночыя і дзіцячыя шкарпэткі.

т. 3, с. 298

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)