гла́дка

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
гла́дка гладчэ́й
гладзе́й		 найгладчэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гла́дка нареч.

1. в разн. знач. гла́дко;

г. абструга́ць — гла́дко острога́ть;

г. зачэ́саны — гла́дко причёсанный;

г. пі́ша — гла́дко пи́шет;

усё ідзе́ до́бра і г. — всё идёт хорошо́ и гла́дко;

2. (аккуратно, по фигуре) ло́вко;

◊ не ўсё г. — не всё гла́дко;

язык г. хо́дзіць — язы́к хорошо́ подве́шен (приве́шен)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гла́дка, прысл.

1. Прысл. да гладкі (у 1 і 2 знач.).

2. перан. Лёгка, без цяжкасцей і ўскладненняў. Сумуе Несцярэнка, калі менш, становіцца цяжкасцей, калі ўсё ідзе гладка. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гла́дка прысл;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гладка...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. гладкі, напр.: гладкаскуры, гладкашэрсны, гладкалісты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гла́дко нареч. гла́дка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

swimmingly [ˈswɪmɪŋli] adv. infml гла́дка, без перашко́д;

Everything is going swimmingly. Усё ідзе гладка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жо́рны, -аў.

Ручны млын з двух гладка абчасаных круглых камянёў, пры дапамозе якіх пераціраюць зерне на муку.

|| прым. жарнавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задзі́рынка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Тое, што і задзірына.

◊

Ні сучка ні задзірынкі (разм.) — вельмі гладка, без перашкод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пі́саны, -ая, -ае.

Напісаны ад рукі.

Пісаныя кнігі.

Гаварыць як па пісаным (бойка, гладка).

◊

Пісаны прыгажун або пісаная прыгажуня — пра вельмі прыгожага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)