генпла́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генпла́н генпла́ны
Р. генпла́на генпла́наў
Д. генпла́ну генпла́нам
В. генпла́н генпла́ны
Т. генпла́нам генпла́намі
М. генпла́не генпла́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

генпла́н м. (генера́льны план) генпла́н (генера́льный план)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

генпла́н (генера́льный план) генпла́н, -на м. (генера́льны план).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

генпла́н, ‑а, м.

Генеральны план.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ген...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. генеральны, напр.: генплан, генштаб, генпадрадчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ген...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову генеральны, напрыклад: генплан, генсавет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)