гекса-

(гр. heks = шэсць)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнні слову «шэсць».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГЕКСА...

(ад грэч: hex шэсць),

першая састаўная частка складаных слоў, якая па значэнні адпавядае слову «шэсць», напр., гексаэдр, гексаген.

т. 5, с. 137

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕКСА́ЭДР

(ад гекса... + грэч. hedra аснова, грань),

мнагаграннік з 6 гранямі (напр., пяцівугольная піраміда). Правільны гексаэдр — куб. У крышталяграфіі адна з простых формаў кубічнай сістэмы.

т. 5, с. 138

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гексаферы́ты

(ад гекса- + ферыты)

ферыты з гексаганальнай крышталічнай структурай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гексаметылентэтрамі́н

(ад гекса- + метылен + гр. tetras = чатыры + аміны)

тое, што і уратрапін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гексахлара́н

(ад гекса- + хлор)

арганічнае рэчыва, моцны яд для знішчэння насякомых — шкоднікаў сельскагаспадарчых культур.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гексахлорбутадые́н

(ад гекса- + хлор + бутадыен)

ядахімікат, які выкарыстоўваецца для барацьбы з філаксерай у грунце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гексакіна́за

(ад гекса- + кіназы)

фермент групы кіназаў, які змяшчаецца ў жывёльных тканках, у клубнях бульбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гексахлорбензо́л

(ад гекса + хлорбензол)

ядахімікат, які прымяняюць для пратраўлівання насення сельскагаспадарчых культур супраць узбуджальнікаў хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гексаге́н

[ад гекса- + н.-лац. (oxy)gen(ium) = кісларод]

выбуховае рэчыва, бясколерны крышталічны парашок, які выкарыстоўваюць у капсулях-дэтанатарах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)