ге́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ге́й |
геі |
| Р. |
гея |
геяў |
| Д. |
гею |
геям |
| В. |
гея |
геяў |
| Т. |
геем |
геямі |
| М. |
гею |
геях |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ГЕЙ Канстанцін Веньямінавіч
(жн. 1896, С.-Пецярбург — 25.2.1939),
савецкі парт. дзеяч. У Кастр. Рэвалюцыю 1917 і грамадз. вайну старшыня Пскоўскага губвыканкома, сакратар Пскоўскага губкома РКП(б). З 1922 заг. арганізац. аддзела Паўн.-Зах. бюро ЦК РКП(б). З 1923 сакратар Свярдлоўскага губкома, з 1925 заг. арганізац. аддзела ЦК ВКП(б), чл. Выканкома Прафінтэрна. З 3.1.1930 да 18.1.1932 1-ы сакратар і чл. Бюро ЦК КП(б)Б. З 1932 сакратар Маскоўскага к-та ВКП(б). З 1934 упаўнаважаны Камісіі сав. кантролю пры СНК СССР па Узбекістане, з 1937 — па Горкаўскай вобл. Канд. у чл. ЦК ВКП(б) у 1924—34. Чл. ЦВК БССР у 1930—32. На пасадзе 1-га сакратара ЦК КП(б)Б прымаў актыўны ўдзел у барацьбе супраць т.зв. нацдэмаўшчыны, пры ім быў сфальсіфікаваны працэс па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Прыгавораны да расстрэлу. Рэабілітаваны ў 1956.
М.Ф.Шумейка.
т. 5, с. 133
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
гей
Том: 6, старонка: 269.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
гей-люса́каўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гей-люса́каўскі |
гей-люса́каўская |
гей-люса́каўскае |
гей-люса́каўскія |
| Р. |
гей-люса́каўскага |
гей-люса́каўскай
гей-люса́каўскае |
гей-люса́каўскага |
гей-люса́каўскіх |
| Д. |
гей-люса́каўскаму |
гей-люса́каўскай |
гей-люса́каўскаму |
гей-люса́каўскім |
| В. |
гей-люса́каўскі (неадуш.)
гей-люса́каўскага (адуш.) |
гей-люса́каўскую |
гей-люса́каўскае |
гей-люса́каўскія (неадуш.)
гей-люса́каўскіх (адуш.) |
| Т. |
гей-люса́каўскім |
гей-люса́каўскай
гей-люса́каўскаю |
гей-люса́каўскім |
гей-люса́каўскімі |
| М. |
гей-люса́каўскім |
гей-люса́каўскай |
гей-люса́каўскім |
гей-люса́каўскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гей-клу́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гей-клу́б |
гей-клу́бы |
| Р. |
гей-клу́ба |
гей-клу́баў |
| Д. |
гей-клу́бу |
гей-клу́бам |
| В. |
гей-клу́б |
гей-клу́бы |
| Т. |
гей-клу́бам |
гей-клу́бамі |
| М. |
гей-клу́бе |
гей-клу́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
ГЕЙ-ЛЮСА́К (Gay-Lussac) Жазеф Луі
(6.12.1778, г. Сен-Леанар-дэ-Набла, Францыя — 9.5.1850),
французскі хімік і фізік. Чл. Парыжскай АН (1806). Скончыў Політэхн. школу ў Парыжы (1800), дзе і працаваў у 1800—02, з 1809 праф. хіміі гэтай школы і праф. фізікі ў Сарбоне, з 1832 праф. хіміі ў Бат. садзе ў Парыжы. Адкрыў газавыя законы, названыя яго імем (гл. Гей-Люсака законы), хім. элемент бор (1808, разам з Л.Ж.Тэнарам). Атрымаў сінільную к-ту і дыцыян (1815). Вынайшаў тэрмаметрограф (1816), ртутны барометр, вежу для ўлоўлівання аксідаў азоту пры прамысл. вытв-сці сернай к-ты (1827). Распрацаваў прамысл. метад атрымання шчаўевай к-ты з драўнянага пілавіння (1829), удасканаліў метады аб’ёмнага аналізу (1824—32).
Літ.:
Макаров В.С., Шамшин Д.Л. Классическая химия и ее творцы. Воронеж, 1989.
т. 5, с. 134
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Гей К. В. 2/507; 3/413; 5/325; 9/320; 10/308; 12/205
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Гей-Люсак Ж. Л. 1/313; 2/371; 7/469
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)