гафтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Рабіць узор на чым-н. спецыяльным відам ажурнай вышыўкі.

|| зак. вы́гафтаваць, -тую, -туеш, -туе; -туй; -таваны.

|| наз. гафтава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гафтава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гафту́ю гафту́ем
2-я ас. гафту́еш гафту́еце
3-я ас. гафту́е гафту́юць
Прошлы час
м. гафтава́ў гафтава́лі
ж. гафтава́ла
н. гафтава́ла
Загадны лад
2-я ас. гафту́й гафту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гафту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гафтава́ць несов. вышива́ть; шить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гафтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Рабіць узор на чым‑н. спецыяльным відам ажурнай вышыўкі. Гафтаваць плацце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гафтава́ць stícken vt; éinsticken vt (што-н на чым-н.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гафтава́ць

(польск. haftować, ад ням. heften)

вышываць ажурныя ўзоры на тканіне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гафтава́ць

(польск. haftować, ад ням. heften)

вышываць ажурныя ўзоры на тканіне.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

вы́гафтаваць гл. гафтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гафтава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да гафтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гафтава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. гафтаваць.

2. Рэчы, якія гафтуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)