гастра-

(гр. gaster, -tros = страўнік)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны да страўніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГАСТР..., ГАСТРА... [ад грэч. gastēr

(gastros) страўнік),

першая састаўная частка складаных слоў, што абазначае: які адносіцца да страўніка, да працэсу стрававання, напр., гастраскапія, гастрыт.

т. 5, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАСТРАНО́МІЯ

(ад гастра... + грэч. nomos закон),

1) агульная назва харч. прадуктаў высакаякаснага прыгатавання, пераважна закусачных.

2) Разуменне далікатнасці кулінарнага майстэрства, вытанчанасць, далікатны густ у ежы.

т. 5, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гастрафі́лы

(ад гастра- + -філ)

лічынкі страўнікавых аваднёў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гастрапо́р

(ад гастра- + -пор)

тое, што і бластапор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гастраскапі́я

(ад гастра- + -скапія)

метад даследавання страўніка пры дапамозе гастраскопа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гастраэнтэры́т

(ад гастра + энтэрыт)

запаленчае захворванне слізістай абалонкі страўніка і тонкіх кішак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гастрапто́з

(ад гастра- + -птоз)

апусканне страўніка, якое адбываецца пры рэзкім схудненні, паўторнай цяжарнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гастраэнтэракалі́т

(ад гастра- + энтэракаліт)

вострае або хранічнае запаленне страўнікава-кішачнага тракту жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гастраваскуля́рны

(ад гастра- + лац. vasculum = сасуд)

які адносіцца да стрававальнай сістэмы ў медуз і грэбнявікоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)