гарэ́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гарэ́лы |
гарэ́лая |
гарэ́лае |
гарэ́лыя |
| Р. |
гарэ́лага |
гарэ́лай гарэ́лае |
гарэ́лага |
гарэ́лых |
| Д. |
гарэ́ламу |
гарэ́лай |
гарэ́ламу |
гарэ́лым |
| В. |
гарэ́лы (неадуш.) гарэ́лага (адуш.) |
гарэ́лую |
гарэ́лае |
гарэ́лыя (неадуш.) гарэ́лых (адуш.) |
| Т. |
гарэ́лым |
гарэ́лай гарэ́лаю |
гарэ́лым |
гарэ́лымі |
| М. |
гарэ́лым |
гарэ́лай |
гарэ́лым |
гарэ́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
гарэ́лы, -ая, -ае.
Абпалены, папсаваны агнём, але не да канца спалены.
Г. блін.
Запахла гарэлым (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гарэ́лы горе́лый, обгоре́лый, обгоре́вший;
~лая скары́нка — горе́лая ко́рка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Абпалены, папсаваны агнём. Гарэлы хлеб. Гарэлае палена. □ Грушу-бэру старанна Ад гарэлай кары Абчышчае стары. Броўка. / у знач. наз. гарэ́лае, ‑ага, н. [Зорын] убачыў вялікае зарыва, адчуў пах гарэлага. Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарэ́лы ángebrannt; verbránnt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Гарэ́лы 1: «Горѣлаго шелига не стоишь» (Нас.). Насовіч мяркуе, што гарэ́лы ў гэтым сэнсе мае сувязь з гале́лы ’шелег (манета)’, гл.
Гарэ́лы 2 ’карычневы, руды’ (Сл. паўн.-зах.). Па паходжанню метафара: ’абгарэлы’ — ’абгарэлы, карычневы’ — ’карычневы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пры́смак, -у, м.
Дадатковы, пабочны смак чаго-н. у якой-н. ежы, а таксама асаблівы, характэрны смак чаго-н.
Гарэлы п.
П. сентыментальнасці (перан.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
brándig
a гарэ́лы
es riecht ~ — па́хне гарэ́лым
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
brown2 [braʊn] adj.
1. кары́чневы, бу́ры;
She has brown hair. Яна шатэнка.
2. сму́глы; за гарэ́лы;
(as) brown as a berry ве́льмі загарэ́лы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)