гару - Пошук

га́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	га́р	га́ры
Р.	га́ру	га́раў
Д.	га́ру	га́рам
В.	га́р	га́ры
Т.	га́рам	га́рамі
М.	га́ры	га́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Гара́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Гара́
Р.	Гары́
Д.	Гары́
В.	Гару́
Т.	Гаро́й Гаро́ю
М.	Гары́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

га́руc м тэкст Wóllgarn n -(e)s, -e (zum Stricken), Stríckwolle f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	гару́	гары́м
2-я ас.	гары́ш	гарыце́
3-я ас.	гары́ць	гара́ць
Прошлы час
м.	гарэ́ў	гарэ́лі
ж.	гарэ́ла
н.	гарэ́ла
Загадны лад
2-я ас.	гары́	гары́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час	гаручы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гара́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	гара́	го́ры гары́
Р.	гары́	го́р
Д.	гары́	го́рам гара́м
В.	гару́	го́ры гары́
Т.	гаро́й гаро́ю	го́рамі гара́мі
М.	гары́	го́рах гара́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Бара́нь-Гара́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Бара́нь-Гара́
Р.	Бара́нь-Гары́
Д.	Бара́нь-Гары́
В.	Бара́нь-Гару́
Т.	Бара́нь-Гаро́й Бара́нь-Гаро́ю
М.	Бара́нь-Гары́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Паляжа́ч-Гара́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Паляжа́ч-Гара́
Р.	Паляжа́ч-Гары́
Д.	Паляжа́ч-Гары́
В.	Паляжа́ч-Гару́
Т.	Паляжа́ч-Гаро́й Паляжа́ч-Гаро́ю
М.	Паляжа́ч-Гары́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

uphill² [ˌʌpˈhɪl]adv. пад гару́, на гару́;

go uphill ісці́ пад гару́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сізі́фаў,

У выразе: сізіфава праца — бясконцая і марная праца (ад імя міфічнага цара Сізіфа, прыгаворанага за абразу багоў каціць на гару камень, які, дасягнуўшы вяршыні, скочваўся назад).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

climbing [ˈklaɪmɪŋ] n. узыхо́джанне на гару́; альпіні́зм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Verbum