гартава́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гартава́льны |
гартава́льная |
гартава́льнае |
гартава́льныя |
| Р. |
гартава́льнага |
гартава́льнай
гартава́льнае |
гартава́льнага |
гартава́льных |
| Д. |
гартава́льнаму |
гартава́льнай |
гартава́льнаму |
гартава́льным |
| В. |
гартава́льны (неадуш.)
гартава́льнага (адуш.) |
гартава́льную |
гартава́льнае |
гартава́льныя (неадуш.)
гартава́льных (адуш.) |
| Т. |
гартава́льным |
гартава́льнай
гартава́льнаю |
гартава́льным |
гартава́льнымі |
| М. |
гартава́льным |
гартава́льнай |
гартава́льным |
гартава́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гартава́льны тех. кали́льный; зака́лочный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гартава́льны, ‑ая, ‑ае.
Які служыць для гартавання металу, металічных вырабаў. Гартавальная печ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., каго-што.
1. Надаваць цвёрдасць, пругкасць, трываласць шляхам моцнага награвання і хуткага ахаладжэння.
Г. жалеза.
2. перан. Рабіць фізічна або маральна ўстойлівым, здольным пераносіць цяжкія і неспрыяльныя ўмовы.
Г. волю.
|| наз. гартава́нне, -я, н. і гарто́ўка, -і, ж.
|| прым. гартава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Гартавальная печ.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зака́лочный техн. загарто́вачны, гартава́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кали́льный мет. гартава́льны, напа́льны;
кали́льная ла́мпа напа́льная ля́мпа;
кали́льная печь гартава́льная печ;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)