гаро́хавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гаро́хавы |
гаро́хавая |
гаро́хавае |
гаро́хавыя |
| Р. |
гаро́хавага |
гаро́хавай гаро́хавае |
гаро́хавага |
гаро́хавых |
| Д. |
гаро́хаваму |
гаро́хавай |
гаро́хаваму |
гаро́хавым |
| В. |
гаро́хавы (неадуш.) гаро́хавага (адуш.) |
гаро́хавую |
гаро́хавае |
гаро́хавыя (неадуш.) гаро́хавых (адуш.) |
| Т. |
гаро́хавым |
гаро́хавай гаро́хаваю |
гаро́хавым |
гаро́хавымі |
| М. |
гаро́хавым |
гаро́хавай |
гаро́хавым |
гаро́хавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гаро́хавы горо́ховый;
◊ пу́дзіла ~вае — чу́чело горо́ховое
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гаро́хавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да гароху (у 1 знач.). Гарохавае сцябло. // Прыгатаваны з гароху (у 2 знач.). Гарохавы суп.
•••
Гарохавы вянок гл. вянок.
Пудзіла гарохавае гл. пудзіла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаро́хавы Érbsen-;
◊ пу́дзіла гаро́хавае Vógelscheuche f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гаро́х, -у, М -у і -ро́се, м.
Расліна сямейства бабовых з насеннем у стручках, а таксама само круглае насенне гэтай расліны.
Нашчыпаць гароху.
|| памянш.-ласк. гаро́шак, -шку, м. Зялёны г.
|| прым. гаро́хавы, -ая, -ае.
◊
Гарохавы вянок — адмова ў каханні.
Пудзіла гарохавае (разм., неадабр.) — пра смешна ці безгустоўна адзетага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
горо́ховый гаро́хавы;
◊
чу́чело горо́ховое пу́дзіла гаро́хавае.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pease pudding [ˌpi:zˈpʊdɪŋ] n. BrE гаро́хавы пу́дынг
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Érbsenhülse
f -, -n гаро́хавы струк
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гаро́хаўка, ‑і, ДМ ‑хаўцы, ж.
Разм. Гарохавы суп. — Кума, а кума... Без цыбулі хіба гарохаўку гатуюць? — запыталася.. [гараджанка]. Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)