гарла́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што і без дап. (разм.).

Тое, што і гарлапаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарла́ніць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гарла́ню гарла́нім
2-я ас. гарла́ніш гарла́ніце
3-я ас. гарла́ніць гарла́няць
Прошлы час
м. гарла́ніў гарла́нілі
ж. гарла́ніла
н. гарла́ніла
Загадны лад
2-я ас. гарла́нь гарла́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час гарла́нячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гарла́ніць несов., см. гарлапа́ніць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарла́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што і без дап.

Разм. Тое, што і гарлапаніць. Салдаты ад нуды бадзяліся па вуліцах, гарланілі песні. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарла́ніць, гарлапа́ніць разм grölen vi, schréien* vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

горла́нить несов. гарлапа́ніць, гарла́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

squall​2 [skwɔ:l] v. гарлапа́ніць, гарла́ніць, мо́цна крыча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

загарла́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм. Пачаць гарланіць. // Крыкнуць, закрычаць на ўсё горла. Недзе ўскрыкнуў і загарланіў адзінокі певень. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jóhlen

vi крыча́ць, гарла́ніць, раўці́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

grölen

vi крыча́ць, раўці́, гарла́ніць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)