га́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра сабаку: злосна гаўкаць, брахаць.

2. перан., што і без дап. Моцна і груба крычаць на каго-н. (разм.).

|| аднакр. га́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. га́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́ркаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. га́ркаю га́ркаем
2-я ас. га́ркаеш га́ркаеце
3-я ас. га́ркае га́ркаюць
Прошлы час
м. га́ркаў га́ркалі
ж. га́ркала
н. га́ркала
Загадны лад
2-я ас. га́ркай га́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час га́ркаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

га́ркаць несов., разг.

1. (о собаке) рыча́ть;

2. (громко, со злостью кричать) га́ркать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

га́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да гаркнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Га́ркаць ’гаркаць (пра сабаку); лаяцца’ (БРС, Нас., Сцяшк., Касп.). Сюды ж дыял. гарка́ць ’гаркавіць’; адсюль утворана гарка́вы, ад якога атрымаўся дзеяслоў гарка́віць (БРС). Параўн. яшчэ гаркава́ць ’варкаваць’ (Бяльк.). Прасл. *gъrkati (для перадачы розных гукаў) са шматлікім адлюстраваннем у слав. мовах. Гл. Трубачоў, Эт. сл., 7, 209.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

га́ркаць, га́ркнуць

1. (пра сабаку) brüllen vi, knúrren vi;

2. (крычаць) laut schréien*;

га́ркаць на каго-н j-m ánschreien* [ánfahren*, ánknurren, ánranzen (разм)]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

га́ркать несов. га́ркаць, крыча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Разм. Пачаць гаркаць. // Гаркнуць некалькі разоў запар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́рканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гаркаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́рканне ср., разг.

1. рыча́ние;

2. га́рканье;

1, 2 см. га́ркаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)