гарка́вы, -ая, -ае.

Гаркаваты.

Г. пах дыму.

|| наз. гарка́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарка́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гарка́вы гарка́вая гарка́вае гарка́выя
Р. гарка́вага гарка́вай
гарка́вае		 гарка́вага гарка́вых
Д. гарка́ваму гарка́вай гарка́ваму гарка́вым
В. гарка́вы (неадуш.)
гарка́вага (адуш.)		 гарка́вую гарка́вае гарка́выя (неадуш.)
гарка́вых (адуш.)
Т. гарка́вым гарка́вай
гарка́ваю		 гарка́вым гарка́вымі
М. гарка́вым гарка́вай гарка́вым гарка́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарка́вы I (с горьким привкусом) горькова́тый

гарка́вы II, см. карта́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарка́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і гаркаваты. Гаркавы пыл. □ Як пахне .. ў лесе густым кляновым сокам, маладой хвояй, гаркавым лістам лазовым. Лынькоў. [Паленцы] не загарэліся як след, дымелі, і дым ад іх быў гаркавы і едкі. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гарка́вы 1, гарка́віць (БРС). Гл. га́ркаць.

Гарка́вы 2 ’гаркаваты, горкі’ (Нас., Бяльк., Касп.). Здаецца, прасл. слова *gorьkavъjь; серб.-харв. го̏ркав, чэш. hořkavý, польск. gorzkawy. Гл. Трубачоў, Эт. сл., 7, 55. Далей сюды рус. назва рыбы горька́вка (там жа), бел. назва расліны гарка́ўка (параўн. у Бяльк.: «Калі сырваць яе — унізе выступаем горкае малако»).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гарка́вы, гаркава́ты mit bítterem Geschmáck

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

да́ўка-гарка́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. да́ўка-гарка́вы да́ўка-гарка́вая да́ўка-гарка́вае да́ўка-гарка́выя
Р. да́ўка-гарка́вага да́ўка-гарка́вай
да́ўка-гарка́вае		 да́ўка-гарка́вага да́ўка-гарка́вых
Д. да́ўка-гарка́ваму да́ўка-гарка́вай да́ўка-гарка́ваму да́ўка-гарка́вым
В. да́ўка-гарка́вы (неадуш.)
да́ўка-гарка́вага (адуш.)		 да́ўка-гарка́вую да́ўка-гарка́вае да́ўка-гарка́выя (неадуш.)
да́ўка-гарка́вых (адуш.)
Т. да́ўка-гарка́вым да́ўка-гарка́вай
да́ўка-гарка́ваю		 да́ўка-гарка́вым да́ўка-гарка́вымі
М. да́ўка-гарка́вым да́ўка-гарка́вай да́ўка-гарка́вым да́ўка-гарка́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

горькова́тый гаркава́ты, гарка́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гарка́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Гарка́ва
Р. Гарка́вы
Д. Гарка́ве
В. Гарка́ву
Т. Гарка́вай
Гарка́ваю
М. Гарка́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

bitterish

[ˈbɪtərɪʃ]

adj.

гаркава́ты, гарка́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)