гарадок - Пошук

Гарадо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Гарадо́к
Р.	Гарадка́
Д.	Гарадку́
В.	Гарадо́к
Т.	Гарадко́м
М.	Гарадку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гарадо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	гарадо́к	гарадкі́
Р.	гарадка́	гарадко́ў
Д.	гарадку́	гарадка́м
В.	гарадо́к	гарадкі́
Т.	гарадко́м	гарадка́мі
М.	гарадку́	гарадка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гарадо́к гл. горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Гарадо́к, -дка́ м. г. Городо́к

гарадо́к, -дка́ м.

1. уменьш. (к го́рад) городо́к;

2. (группа зданий, сооружений) городо́к;

3. только мн. (игра) городки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарадо́к ¹, ‑дка, м.

1. Памянш.-ласк. да горад (у 1 знач.); невялікі горад. Шыбамі аконнымі здалёк зіхацеў маленькі гарадок. А. Вольскі.

2. Група жыллёвых або службовых будынкаў, аб’яднаных адным прызначэннем. Ваенны гарадок. Клінічны гарадок. // Спецыяльна абсталяваная спартыўная пляцоўка. Гімнастычны гарадок.

гарадо́к ²,

гл. гарадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Давы́д-Гарадо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Давы́д-Гарадо́к
Р.	Давы́д-Гарадка́
Д.	Давы́д-Гарадку́
В.	Давы́д-Гарадо́к
Т.	Давы́д-Гарадко́м
М.	Давы́д-Гарадку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Кажа́н-Гарадо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Кажа́н-Гарадо́к
Р.	Кажа́н-Гарадка́
Д.	Кажа́н-Гарадку́
В.	Кажа́н-Гарадо́к
Т.	Кажа́н-Гарадко́м
М.	Кажа́н-Гарадку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Міку́ль-Гарадо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Міку́ль-Гарадо́к
Р.	Міку́ль-Гарадка́
Д.	Міку́ль-Гарадку́
В.	Міку́ль-Гарадо́к
Т.	Міку́ль-Гарадко́м
М.	Міку́ль-Гарадку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гарадо́к м

1. Städtchen n -s, -, Kléinstadt f-, -städte;

2.:

вайско́вы гарадо́к Militärsiedlung f -, -en;

дзіця́чы гарадо́к Kínderspielplatz m -es, -plätze;

універсітэ́цкі гарадо́к Universitätsviertel [-vɛr-] n -s, -;

вучэ́бны гарадо́к Léhrgelände n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Гарадо́к м Haradók n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Verbum