га́мтаць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. га́мтаю га́мтаем
2-я ас. га́мтаеш га́мтаеце
3-я ас. га́мтае га́мтаюць
Прошлы час
м. га́мтаў га́мталі
ж. га́мтала
н. га́мтала
Загадны лад
2-я ас. га́мтай га́мтайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час га́мтаючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

га́мтаць несов., обл. ко́мкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гамта́ць (камячыць, камечыць) (zer)kníttern vt, (zer)knüllen vt; (zer)knáutschen vt (разм)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Га́мтаць ’камячыць’ (БРС), гамта́ць ’тс’ (Сцяшк.). Калі гэта не запазычанне з польск. gmatać ’тс’ (з метатэзай гукаў: *гма́таць > га́мтаць), то роднаснае гэтаму польск. слову і іншым слав.: польск. gmatać, gmatwać, gmatusić, чэш. hmatati, славац. hmatati, укр. гма́та́ти. Гэту групу лексем Слаўскі (1, 298–299) выводзіць з прасл. *gъm‑at‑ati (*gъm‑atvati). Гл. агляд літ-ры і версій Слаўскі, там жа. Параўн. яшчэ бел. га́матны ’тоўсты, грубы, завялікі’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абгамта́цца (БРС, КТС) да гамтаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пагэ́мтаць ’пакамячыць’ (Сл. ПЗБ). Гл. гамтаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Га́матны ’тоўсты, грубы, гаматны’ (БРС), ’завялікі (пра адзенне, абутак)’ (Сцяц. Словаўтв.). Няяснае слова. Можа, звязана з укр. гматни́й ’гібкі’, гма́та́ти ’камячыць, гнуць’ (Грынч.), польск. gmatwać ’заблытваць і да т. п.’, gmatać ’тс’ (аб гэтых лексемах гл. Слаўскі, 1, 297–298). Параўн. яшчэ га́мтаць ’камячыць’ (БРС), гамта́ць ’тс’ (Сцяшк. МГ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)