гамана́, -ы́, ж. (разм.).

Бязладны шум ад мноства галасоў, гукаў.

Здалёк чулася людская г.

Г. птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гамана́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гамана́
Р. гаманы́
Д. гамане́
В. гаману́
Т. гамано́й
гамано́ю
М. гамане́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гамана́ ж., разг.

1. шум м., гам м., го́мон м., галдёж м.;

2. молва́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гамана́, ‑ы, ж.

Разм. Бязладны шум мноства галасоў; гучная размова. Песня, смех, гучная гамана вырываліся з вагонаў. Мікуліч. У зале.. стаяла такая гамана, што цяжка было пачуць якое-небудзь асобнае слова. Сабаленка. // Чуткі, пагалоска. Па людзях жа пайшла гамана, што па лясах збіраецца вялікая сіла. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гамана́ ж. Lärm m -(e)s, -, láutes Réden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Гамана́. Гл. гаманіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гам м. гл. гамана

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

галде́ние ср. крык, род. кры́ку м., гамана́, -ны́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gwar, ~u

м. шум, гоман, гамана

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

звонкагало́сы, ‑ая, ‑ае.

Са звонкім голасам. З саду далятала вясёлая гамана — то дзявочая прыпеўка, то выбух смеху, то пераліў звонкага голаса гармоніка. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)