гамана́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. гамана́
Р. гаманы́
Д. гамане́
В. гаману́
Т. гамано́й
гамано́ю
М. гамане́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гамана́, -ы́, ж. (разм.).

Бязладны шум ад мноства галасоў, гукаў.

Здалёк чулася людская г.

Г. птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гамана́ ж., разг.

1. шум м., гам м., го́мон м., галдёж м.;

2. молва́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гамана́, ‑ы, ж.

Разм. Бязладны шум мноства галасоў; гучная размова. Песня, смех, гучная гамана вырываліся з вагонаў. Мікуліч. У зале.. стаяла такая гамана, што цяжка было пачуць якое-небудзь асобнае слова. Сабаленка. // Чуткі, пагалоска. Па людзях жа пайшла гамана, што па лясах збіраецца вялікая сіла. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гамана́ ж Lärm m -(e)s, -, láutes Réden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Гамана́. Гл. гаманіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гам м гл гамана

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

галде́ние ср. крык, род. кры́ку м., гамана́, -ны́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gwar, ~u

м. шум, гоман, гамана

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

звонкагало́сы, ‑ая, ‑ае.

Са звонкім голасам. З саду далятала вясёлая гамана — то дзявочая прыпеўка, то выбух смеху, то пераліў звонкага голаса гармоніка. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)