Галі́цы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Галі́цы
Р. Галі́цаў
Галі́ц
Д. Галі́цам
В. Галі́цы
Т. Галі́цамі
М. Галі́цах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Га́ліца

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Га́ліца
Р. Га́ліцы
Д. Га́ліцы
В. Га́ліцу
Т. Га́ліцай
Га́ліцаю
М. Га́ліцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

га́ліца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. га́ліца га́ліцы
Р. га́ліцы га́ліц
Д. га́ліцы га́ліцам
В. га́ліцу га́ліц
Т. га́ліцай
га́ліцаю
га́ліцамі
М. га́ліцы га́ліцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ГА́ЛІЦЫ

(Cecidomyiidae),

сямейства насякомых падатр. даўгавусых двухкрылых. Каля 4 тыс. відаў. Пашыраны ў Еўропе, Азіі і Паўн. Амерыцы. Жывуць на раслінах у галах (адсюль назва), гнілой драўніне, глебе, лясным подсціле. На Беларусі найб. вядомыя галіцы парэчкавыя (3 віды), галіца малінавая сцябловая (Lasioptera rubi), гесенская муха і інш.

Даўж. 1—5 мм. Падобныя да камароў. Ногі доўгія, тонкія. Жылкаванне крылаў спрошчанае. Дарослыя звычайна не кормяцца, жывуць да 20 сутак. Лічынкі верацёнападобныя, зрэдку ярка афарбаваныя; у прымітыўных відаў галіцы развіваюцца ў рэштках раслін, якія гніюць, у вышэйшых — у тканках раслін і выклікаюць галы. Лічынкі зімуюць у глебе. Шкодзяць сельскай і лясной гаспадарцы, некаторыя карысныя.

т. 4, с. 464

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)