галубцы́, -о́ў, адз. галубе́ц, -бца́, м.

Страва, прыгатаваная з фаршу, тушанага ў капусных лістах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

галубе́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. галубе́ц галубцы́
Р. галубца́ галубцо́ў
Д. галубцу́ галубца́м
В. галубе́ц галубцы́
Т. галубцо́м галубца́мі
М. галубцы́ галубца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галубцы́ (ед. галубе́ц, -бца́ м.) кул. голубцы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галу́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. галу́бка галу́бкі
Р. галу́бкі галу́бак
Д. галу́бцы галу́бкам
В. галу́бку галу́бак
Т. галу́бкай
галу́бкаю		 галу́бкамі
М. галу́бцы галу́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

галубцы́, ‑оў; адз. галубец, ‑бца, м.

Страва, прыгатаваная з мяснога ці якога‑н. іншага фаршу, загорнутага ў капусныя лісты і тушанага ў соусе. — А я такіх галубцоў нагатавала, што Пеця ледзь ад талеркі адарваўся, — ласкава казала Рыпіна. Стаховіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Галубцы́ ’галубцы (назва ежы)’ (БРС). Рус. голубцы́, укр. голубці́, польск. gołąbki. У аснове назвы ляжыць *golǫbь — назва птушкі (гэта, магчыма, не па форме, не па знешняму падабенству галубцоў з птушкай, а ў сувязі з вясеннімі і да т. п. абрадамі; гл. Слаўскі, 1, 313). Узаемныя адносіны паміж адпаведнымі словамі са слав. моў вельмі заблытаныя. Рус. голубцы́ як мяркуе Шанскі (1, Г, 122), запазычана, відавочна, з укр. мовы. Польск. слова, паводле Слаўскага (там жа), узята таксама з укр. мовы. Што датычыцца бел. слова, то таксама можна меркаваць аб яго запазычанні з укр. або рус. мовы (няма ў дыялектных крыніцах).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

галубе́ц м, галубцы́ мн Kóhlroulade [-ru-] f -, -n, Kráutwickel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

галубе́ц,

гл. галубцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

голубцы́ кул. галубцы́, -цо́ў;

голубе́ц ед. галубе́ц, -бца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галубе́ц I, -бца́ м., см. галубцы́

галубе́ц II, -бцу́ м., хим. голубе́ц

галубе́ц III, -бца́ м., уст. (танец) голубе́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)