гале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Быць, выглядаць пустым, голым.

Галела поле пад восень.

2. Знаходзіцца ў бедным стане, жыць бедна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гале́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гале́ю гале́ем
2-я ас. гале́еш гале́еце
3-я ас. гале́е гале́юць
Прошлы час
м. гале́ў гале́лі
ж. гале́ла
н. гале́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час гале́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гале́ць несов.

1. (беднеть) нища́ть, разоря́ться;

2. (жить в нищете) бе́дствовать, ни́щенствовать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

1. Паступова агаляцца, станавіцца голым (пра лес, поле і пад.). Журба.. ішла не толькі ад таго, што поле галела, што ў ім адчуваўся нядобры, пагібельны подых недалёкай восені. Мележ. // перан. Бяднець.

2. Быць у аголеным стане, выглядаць пустым, голым (пра лес, поле і пад.). Галелі рудыя папары. Гартны. // перан. Жыць бедна. Галеюць дзеці век без хлеба, Падзёрты жончын чаравік. Не маю грош[ай] на патрэбу, — Бо я мужык, дурны мужык. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гале́ць

1. (станавіцца голым, пустым) nackt [kahl] wérden;

2. (бяднець) verármen vi (s), arm wérden; in Ármut lében

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нища́ть несов. бядне́ць, гале́ць; (впадать в нищету) дахо́дзіць да жабра́цтва (убо́гасці).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяднець, галець

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

◎ Не́ўгалаў (неугылыу) ’не сваім голасам’ (Бяльк.), неўгблоў ’абыякава, нецікава’ (ТС). Да галава, параўн. народны выраз не браць у галаву ’не турбавацца, не клапаціцца’, аднак першае з адзначаных значэнняў застаецца нявытлумачаным (збліжэнне з галець, галёкаць ’крычаць’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разоря́ться

1. (лишаться достатка) гале́ць;

2. груб., прост. (браниться, ругаться) ла́яцца, сканда́ліць;

3. страд. разбура́цца; спусташа́цца, спусто́швацца; даво́дзіцца да гале́чы; см. разоря́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)