гала́ндзец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гала́ндзец гала́ндцы
Р. гала́ндца гала́ндцаў
Д. гала́ндцу гала́ндцам
В. гала́ндца гала́ндцаў
Т. гала́ндцам гала́ндцамі
М. гала́ндцу гала́ндцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гала́ндзец,

гл. галандцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гала́ндзец м Hólländer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

голла́ндец гала́ндзец, -дца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hollander [ˈhɒləndə] n. гала́ндзец; гала́ндка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Dutchman [ˈdʌtʃmən] (pl. -men) n. гала́ндзец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Holender

м. галандзец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гала́ндцы, ‑аў; адз. галандзец, ‑дца, м.; галандна‑, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. галандкі, ‑дак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Галандыі (Нідэрландаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hólländer

m -s, -

1) гала́ндзец; нідэрла́ндзец

2) гала́ндскі сыр

der flíegende ~ — ляту́чы гала́ндзец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Níederländer

m -s, - нідэрла́ндзец, гала́ндзец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)