га́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак. (разм.).

1. Адчуваць агіду да каго-, чаго-н.; брыдзіцца.

Г. жаб.

2. Рабіцца брудным, забруджвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гадзі́цца

‘быць прыгодным’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гаджу́ся гадзі́мся
2-я ас. гадзі́шся гадзі́цеся
3-я ас. гадзі́цца гадзя́цца
Прошлы час
м. гадзі́ўся гадзі́ліся
ж. гадзі́лася
н. гадзі́лася

Крыніцы: tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́дзіцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. га́джуся га́дзімся
2-я ас. га́дзішся га́дзіцеся
3-я ас. га́дзіцца га́дзяцца
Прошлы час
м. га́дзіўся га́дзіліся
ж. га́дзілася
н. га́дзілася
Загадны лад
2-я ас. га́дзься га́дзьцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час га́дзячыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гадзі́цца

‘канчаць спрэчку; згаджацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. гаджу́ся го́дзімся
2-я ас. го́дзішся го́дзіцеся
3-я ас. го́дзіцца го́дзяцца
Прошлы час
м. гадзі́ўся гадзі́ліся
ж. гадзі́лася
н. гадзі́лася

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

га́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.

Разм.

1. Адчуваць агіду да каго‑, чаго‑н.; брыдзіцца. Тараска гадзіўся жаб. Юрэвіч.

2. Псавацца ад забруджвання. Адзенне гадзіцца.

гадзі́цца ​1, ‑джу́ся, ‑дзі́шся, ‑дзі́цца; незак.

Разм. Быць прыгодным, падыходзячым для чаго‑н., адпавядаць якім‑н. патрабаванням. — Я вывучаў дакументы і думаў: вось гэта для маёй дысертацыі падыходзіць. І гэта гадзіцца. Арабей. // безас. (звычайна з адмоўем). Варта, трэба, к месцу. Сцёпка перамог сябе; не, спаць не гадзіцца! Колас.

•••

Гадзіцца ў бацькі (у маці, сыны і пад.) каму — адпавядаць па ўзросту чыйму‑н. бацьку (маці, сыну і пад.).

Куды гэта гадзіцца; нікуды не гадзіцца — вельмі дрэнна, дрэнны.

гадзі́цца ​2, гаджу́ся, го́дзішся, го́дзіцца; незак.

Разм. Канчаць спрэчку; згаджацца, пагаджацца. Рэдкія выпадкі лаянкі толькі на кароткі час раскідалі іх дружбу, і хлопцы скора зноў гадзіліся. Колас. Слугі князя з дарам князевым прыйшлі, З Вялем-волатам, з дружынаю гадзіцца. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́дзіцца несов., разг.

1. чаще переводится безл. конструкциями со словами проти́вно, тошни́т; (брезгливо относиться — ещё) бре́згать;

я га́джуся ў ру́кі ўзяць — проти́вно в ру́ки взять;

я га́джуся, то́лькі гле́дзячы на яго́ — меня́ тошни́т от одного́ его́ ви́да;

2. (делаться грязным) мара́ться, па́чкаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гадзі́цца (быць прыдатным) táugen vi, sich éignen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

га́дзіцца разм.

1. (адчуваць агіду) sich ékeln, Ábscheu empfínden*;

2. (псавацца) sich schmútzig máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бры́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак.

Адчуваць, выказваць агіду да каго-, чаго-н. адмоўнага, брыдкага; га́дзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бре́згать несов. грэ́баваць; га́дзіцца, гі́дзіцца, бры́дзіцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)