гадава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гадава́ны гадава́ная гадава́нае гадава́ныя
Р. гадава́нага гадава́най
гадава́нае		 гадава́нага гадава́ных
Д. гадава́наму гадава́най гадава́наму гадава́ным
В. гадава́ны (неадуш.)
гадава́нага (адуш.)		 гадава́ную гадава́нае гадава́ныя (неадуш.)
гадава́ных (адуш.)
Т. гадава́ным гадава́най
гадава́наю		 гадава́ным гадава́нымі
М. гадава́ным гадава́най гадава́ным гадава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гадава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. гадава́ны гадава́ная гадава́нае гадава́ныя
Р. гадава́нага гадава́най
гадава́нае		 гадава́нага гадава́ных
Д. гадава́наму гадава́най гадава́наму гадава́ным
В. гадава́ны (неадуш.)
гадава́нага (адуш.)		 гадава́ную гадава́нае гадава́ныя (неадуш.)
гадава́ных (адуш.)
Т. гадава́ным гадава́най
гадава́наю		 гадава́ным гадава́нымі
М. гадава́ным гадава́най гадава́ным гадава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

cultured

[ˈkʌltʃərd]

adj.

1) культу́рны (чалаве́к)

2) гадава́ны, культывава́ны

cultured pearls — гадава́ныя пэ́рлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cultured [ˈkʌltʃəd] adj.

1. культу́рны, развіты́, адукава́ны;

a cultured mind развіты́ інтэле́кт;

a highly cultured man чалаве́к высо́кай культу́ры

2. гадава́ны, які́ разводзіцца/выро́шчваецца;

cultured pearls вы́рашчаны жэ́мчуг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ро́шча ’гай’ (стаўб., Прышч. дыс.), ’малады бярэзнік’ (крыч., Яшк.), ’расліннасць’ (Гарэц., Стан.), ’гадаваны ўчастак лісцевага лесу каля населенага пункта’, ’гарадскі парк’ (рэч., слаўг., Яшк.), ’могілкі’ (маг., Яшк.); ’гародніна’ (Жыв. НС); ’працэс росту, рост, развіццё’ (Клім., Сцяц., Ян.; кобр., Нар. лекс.; брэсц., Жыв. сл.; Сл. Брэс., ТС), ’рост у вышыню’ (Скарбы), ’прарослае збожжа’ (Ян.). З прасл. *orst‑ja < *orsti > расці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ро́шча

1. Гадаваны ўчастак лісцёвага лесу каля населенага пункта; гарадскі парк (Рэч., Слаўг.).

2. Малады бярозавы лес, бярэзнік (Крыч.).

3. Могілкі (Магілёў).

□ ур. Рошча (парк) у г. Слаўгарадзе, ур. Дарахве́іхіна рошча (бярозавы і сасновы лес) каля в. Бабінавічы Арш., ур. Рошча (бярозавы і хваёвы лес) каля в. Любаны Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

fancy

[ˈfænsi]

1.

n., pl. -cies

1) фанта́зія f., уяўле́ньне n.

2) галюцына́цыя f.

3) нахі́л -у m.; схі́льнасьць f.; сымпа́тыя f.; упадаба́ньне n.

They took a great fancy to each other — Яны́ мо́цна спадаба́ліся адно́ аднаму́

4) капры́сьлівасьць f., капры́з -у m.

2.

v.t.

1) уяўля́ць

2) меркава́ць, ду́маць

3) любі́ць; падаба́цца

3.

adj.

1) аздо́бны, аздо́блены, прыбра́ны; мо́дны

2) няпро́сты; фігу́рны

fancy skating — адво́льнае ката́ньне на канька́х

3) спэцыя́льна гадава́ны (фрукт, жывёліна)

4) уя́ўны; вы́думаны; фантасты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)