гадава́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гадава́нка гадава́нкі
Р. гадава́нкі гадава́нак
Д. гадава́нцы гадава́нкам
В. гадава́нку гадава́нак
Т. гадава́нкай
гадава́нкаю
гадава́нкамі
М. гадава́нцы гадава́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гадава́нка ж. воспи́танница, пито́мица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гадава́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да гадаванец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадава́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м., каго-чаго або чый.

Той, хто выхаваны, вывучаны кім-, чым-н.

Г. кансерваторыі.

|| ж. гадава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пито́мица гадава́нка, -кі ж.; (о воспитании — ещё) выхава́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

alumna

[əˈlʌmnə]

n., pl. -nae [əˈlʌmni:]

была́я гадава́нка, выпускні́ца f. (навуча́льнай устано́вы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pupilka

ж.

1. гадаванка, выхаванка;

2. улюбёнка, любіміца; пястуха

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

charge1 [tʃɑ:dʒ] n.

1. пла́та; цана́; выда́ткі, расхо́ды

2. абавя́зак; адка́знасць; апе́ка, апекава́нне; нагля́д;

be in charge of не́сці адка́знасць; адка́зваць (за што-н. або каго-н.)

3. гадава́нец; гадава́нка; выхава́нец; выхава́нка

4. абвінава́чанне;

arrest on a charge of murder/theft арыштава́ць па абвінава́чанні ў забо́йстве/крадзяжы́

5. ата́ка

6. зара́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)