гадава́нка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гадава́нка |
гадава́нкі |
| Р. |
гадава́нкі |
гадава́нак |
| Д. |
гадава́нцы |
гадава́нкам |
| В. |
гадава́нку |
гадава́нак |
| Т. |
гадава́нкай гадава́нкаю |
гадава́нкамі |
| М. |
гадава́нцы |
гадава́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гадава́нка ж. воспи́танница, пито́мица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гадава́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Жан. да гадаванец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гадава́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м., каго-чаго або чый.
Той, хто выхаваны, вывучаны кім-, чым-н.
Г. кансерваторыі.
|| ж. гадава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пито́мица гадава́нка, -кі ж.; (о воспитании — ещё) выхава́нка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
alumna
[əˈlʌmnə]
n., pl. -nae [əˈlʌmni:]
была́я гадава́нка, выпускні́ца f. (навуча́льнай устано́вы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pupilka
ж.
1. гадаванка, выхаванка;
2. улюбёнка, любіміца; пястуха
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
charge1 [tʃɑ:dʒ] n.
1. пла́та; цана́; выда́ткі, расхо́ды
2. абавя́зак; адка́знасць; апе́ка, апекава́нне; нагля́д;
be in charge of не́сці адка́знасць; адка́зваць (за што-н. або каго-н.)
3. гадава́нец; гадава́нка; выхава́нец; выхава́нка
4. абвінава́чанне;
arrest on a charge of murder/theft арыштава́ць па абвінава́чанні ў забо́йстве/крадзяжы́
5. ата́ка
6. зара́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)