самастрэ́льны в разн. знач. самостре́льный;

~ная ра́на — самостре́льная ра́на;

~ная вінто́ўка — самостре́льная винто́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Kléinkalibergewehr

n -(e)s, -e малакалі́берная вінто́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Sélbstladegewehr

n -(e)s, -e самазара́дная вінто́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

трохлінейка, ‑і, ДМ ‑лейцы; Р мн. ‑неек; ж.

Разм. Трохлінейная вінтоўка. Бяры, мілы, трохлінейку, два падсумкі, патранташ, Цэлься ворагу ў сэрца, не прамаж. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясшумна, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Разм. Вінтоўка са спецыяльным прыстасаваннем, якое знімае гук стрэлу, робіць стрэл бясшумным. Акрамя аўтамата, група атрымала бясшумку. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Knárre

f -, -n

1) бразго́тка

2) вайск., разм. вінто́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

самазарадка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Разм. Самазарадная вінтоўка. У час Вялікай Айчыннай вайны.. [дзядзька Ціхон] лічыўся лепшым ружэйным майстрам партызанскай брыгады, дні і ночы рамантаваў самазарадкі і аўтаматы. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зараджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зарадзіць 2.

2. у знач. прым. З устаўленым зарадам; прыгатаваны да дзеяння (пра агнястрэльную зброю, міну, капкан і пад.). Зараджаная вінтоўка. Зараджаны дыск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узор назоўнік | мужчынскі род

  1. Малюнак, у якім спалучаюцца ў пэўным парадку лініі, колеры, фігуры і пад.

    • У. тканіны.
    • Маляўнічы ў.
    • Ледзяны ў. на акне (пераноснае значэнне).

  2. Паказальны або пробны выраб.

    • Узоры тканіны.
    • У. паперы.

  3. Паказальны прыклад чаго-н., што-н. дасканалае, вартае пераймання.

    • У. мужнасці.
    • У. працавітасці.

  4. Спосаб канструкцыі, від, форма.

    • Вінтоўка новага ўзору.

|| прыметнік: узорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

karabin, ~u

м. вінтоўка, шрубоўка;

karabin maszynowy — кулямёт;

mówi, jak karabin maszynowy — гаворыць (стракоча) як кулямёт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)