вінны - Пошук

ві́нны¹ гл. віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́нны², -ая, -ае; вінен, ві́нна (разм.).

Тое, што і вінаваты (у 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вінны́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вінны́	вінна́я	вінно́е	вінны́я
Р.	вінно́га	вінно́й вінно́е	вінно́га	вінны́х
Д.	вінно́му	вінно́й	вінно́му	вінны́м
В.	вінны́ (неадуш.) вінно́га (адуш.)	вінну́ю	вінно́е	вінны́я (неадуш.) вінны́х (адуш.)
Т.	вінны́м	вінно́й вінно́ю	вінны́м	вінны́мі
М.	вінны́м	вінно́й	вінны́м	вінны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́нны

‘вінаваты’

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ві́нны ві́нен	ві́нная ві́нна	ві́ннае ві́нна	ві́нныя
Р.	ві́ннага	ві́ннай ві́ннае	ві́ннага	ві́нных
Д.	ві́ннаму	ві́ннай	ві́ннаму	ві́нным
В.	ві́нны ві́ннага (адуш.)	ві́нную	ві́ннае	ві́нныя ві́нных (адуш.)
Т.	ві́нным	ві́ннай ві́ннаю	ві́нным	ві́ннымі
М.	ві́нным	ві́ннай	ві́нным	ві́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́нны

‘які мае адносіны да віна’

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ві́нны	ві́нная	ві́ннае	ві́нныя
Р.	ві́ннага	ві́ннай ві́ннае	ві́ннага	ві́нных
Д.	ві́ннаму	ві́ннай	ві́ннаму	ві́нным
В.	ві́нны (неадуш.) ві́ннага (адуш.)	ві́нную	ві́ннае	ві́нныя (неадуш.) ві́нных (адуш.)
Т.	ві́нным	ві́ннай ві́ннаю	ві́нным	ві́ннымі
М.	ві́нным	ві́ннай	ві́нным	ві́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́нны I ви́нный;

в. пах — ви́нный за́пах;

в. склеп — ви́нный по́греб;

в. га́ндаль — виноторго́вля;

○ ві́нная кіслата́ — ви́нная кислота́;

в. ка́мень — ви́нный ка́мень;

в. спірт — ви́нный спирт;

ві́нныя я́гады — ви́нные я́годы

ві́нны II разг. вино́вный, винова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ві́нны ¹, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да віна. Вінны пах. // Прызначаны для віна. Вінны склеп. Вінны посуд.

•••

Вінная кіслата гл. кіслата.

Вінная ягада гл. ягада.

Вінны камень гл. камень.

Вінны спірт гл. спірт.

ві́нны ², ‑ая, ‑ае; вінен, вінна.

Разм. Тое, што і вінаваты (у 1, 2 і 4 знач.).

•••

Богу душою не вінны — тое, што і богу душою не вінаваты (гл. вінаваты).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́нны Wein-;

ві́нная бутэ́лька [пля́шка] Wéinflasche f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Вінны ₁ ’вінаваты’ (БРС, Шн.; КЭС, лаг.; Бяльк., Мат. Гом.); ’той, хто мае доўг’ (КЭС, лаг.; Нас.); ’слухмяны, пакорлівы’ (Нас.). Укр. винний ’вінаваты’; ’даўжнік’, рус. пск. винный ’прычынны’, наўг., калін. ’магчымы, такі, які можа адбыцца’, ст.-рус. винный ’прычынны’; ’вінаваты, абвінавачваемы’; ’даўжнік’, польск. winny ’вінаваты, які заслугоўвае пакарання’, в.-луж. уст. winny ’вінаваты’, чэш. vinný ’тс’, славац. vinný ’вінаваты, вінны’. Паўночнаслав. прыметнік, утвораны пры дапамозе суф. ‑ьn‑ъ ад асновы назоўніка віна́ ₁ (гл.).

Ві́нны ₂ ’які мае адносіны да віна’, вінны спірт, вінны перагар, вінны колер, вінны смак і інш. (БРС, КТС, Янк. Мат.; КЭС, лаг.; Бяльк.), укр. винний ’вінны, вінаградны’, рус. винный ’вінны’, паўн.-рус. ’напоўнены віном’, калуж. винная трава ’грушанка, Pirola secunda L.’ польск. winny ’вінны, вінаградны’, в.-луж. winny, чэш. vinný, славац. vínny, балг. винен ’тс’, винена болест ’эпілепсія’, ст.-слав. виньнъ. Прасл. vinьnь, якое ў некаторых паўднёваслав. мовах даўно змяніла свой канчатак ‑ьnъ на ‑ов, ‑ован, ‑jen, ‑ьски (Скок, 3, 595), відаць, таму, каб пазбегнуць аманіміі з вінны ’вінаваты’. Тое ж мы маем і ў іншых слав. мовах. Утворана ад віно́ (гл.) пры дапамозе суф. ‑ьnъ.

Вінны ₃ ’піковы (пра масць у картах)’ (КТС, Нас.). Утворана ад ві́на ₁ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

віно́, -а́, мн. ві́ны, він і -аў, н.

Алкагольны напітак, прыгатаваны з ягад, садавіны.

Чырвонае в.

Вінаградныя віны.

Сталовае в.

|| памянш. вінцо́, -а́, н. (разм.).

|| прым. ві́нны, -ая, -ае.

В. пах.

В. склеп.

○

Вінныя ягады — сушаныя плады фігавага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Verbum