Назіранні візуальныя (астр.) 1/537
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
візуа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
візуа́льны |
візуа́льная |
візуа́льнае |
візуа́льныя |
| Р. |
візуа́льнага |
візуа́льнай
візуа́льнае |
візуа́льнага |
візуа́льных |
| Д. |
візуа́льнаму |
візуа́льнай |
візуа́льнаму |
візуа́льным |
| В. |
візуа́льны (неадуш.)
візуа́льнага (адуш.) |
візуа́льную |
візуа́льнае |
візуа́льныя (неадуш.)
візуа́льных (адуш.) |
| Т. |
візуа́льным |
візуа́льнай
візуа́льнаю |
візуа́льным |
візуа́льнымі |
| М. |
візуа́льным |
візуа́льнай |
візуа́льным |
візуа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
візуа́льны, -ая, -ае (спец.).
Які адносіцца да непасрэднага зрокавага ўспрымання або назірання з дапамогай аптычных прылад.
Візуальныя назіранні.
|| наз. візуа́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
візуа́льны, ‑ая, ‑ае.
Які праводзіцца простым вокам або пры дапамозе аптычных прылад. Візуальныя назіранні.
[Ад лац. visualis — зрокавы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АЭРАКАСМІ́ЧНЫЯ МЕ́ТАДЫ,
дыстанцыйныя метады, метады вывучэння наземных аб’ектаў і касм. целаў на значнай адлегласці (з ніжняй атмасферы ці космасу). Уключаюць здымку зямной паверхні і касм. аб’ектаў, фотаграмметрычную (гл. Фотаграмметрыя) апрацоўку здымкаў, агульнае і спец. дэшыфраванне аэрафотаздымкаў. Залежна ад тыпу носьбіта апаратуры адрозніваюць аэракасмічныя метады самалётныя, верталётныя, аэрастатныя, ракетныя, спадарожнікавыя, паводле тыпу прыёмніка выпрамянення — візуальныя, фатаграфічныя, радыеметрычныя і радыёлакацыйныя. У геолага-геафіз. даследаваннях выкарыстоўваюцца аэрафотаздымка, аэрафізічная разведка (здымка), касмічная здымка. Аэракасмічныя метады бываюць актыўныя (вывучаецца адбітае аб’ектамі выпрамяненне пасля іх штучнага апрамянення) і пасіўныя (выкарыстоўваецца ўласнае выпрамяненне целаў або адбітае сонечнае). Па спектральных характарыстыках розных дыяпазонаў эл.-магн. спектра распазнаюцца аб’екты, вызначаецца іх памер, шчыльнасць, хім. састаў, фіз. ўласцівасці і стан. Найб. поўныя і дакладныя звесткі дае адначасовае выкарыстанне некалькіх дыяпазонаў спектра.
т. 2, с. 173
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)