Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
відо́чныразг.
1.см. відаво́чны;
2. (доступный зрению) ви́димый, ви́дный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
відо́чны, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Тое, што і відавочны. Можа, і Сухаварава не ўпадабаў ён за тое, што яна аддавала відочную перавагу яму...Колас.Рыбак з відочным клопатам ссунуў на патыліцу шапку і запытальна паглядзеў на жанчыну.Быкаў.
2. Які добра відаць, знаходзіцца на відным месцы. Трошкі на водшыбе, на відочным узгорку, стаяла мураваная двухпавярховая будыніна.Сабаленка.І маленькая беларуская вёсачка, адкуль мы як бы пачыналі слухаць голас паэта, робіцца відочнай і блізкай людзям далёкіх земляў.Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
відо́чны
1.гл відавочны;
2.гл бачны
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Відочны1 ’вядомы ў аколіцы чалавек’ (Шат.). З польск.widoczny ’бачны, які можна бачыць, дасягнуць (вокам)’.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
*Маркаві́ннік, моркові́ннік ’жаўтацвет вясенні, Adonis vernalis L.’ (лельч., Бейл.). Відаць, назва перанесена з іншай расліны, таму што з раслінай морква нельга звязаць матывацыю наймення. Магчыма, да маркава́ць (> ⁺маркаваны ’значны, відочны’: жоўтая кветка здзіўляе нас сваім памерам і выгодна выдзяляецца сярод сваіх сучаснікаў).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ратэ́льны ’спагадлівы, чулы’ (смарг., Сл. ПЗБ), ратэ́льны, рахтэ́льны ’знаходлівы, дасціпны’ (Скарбы), ст.-бел.ретельный ’пабуджальны, руплівы, добрасумленны’ (Ст.-бел. лексікон). Параўн. польск.rzetelny ’зарадны, шчыры, добрасумленны’, якое Брукнер (476) выводзіць з źrzetelny ’празрысты, відочны’; далейшае развіццё, магчыма, пад уплывам чэш.zřetelný ’зразумелы, уважлівы’, параўн. míti na zreteli ’мець на ўвазе’.