вясё́лкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вясё́лкавы вясё́лкавая вясё́лкавае вясё́лкавыя
Р. вясё́лкавага вясё́лкавай
вясё́лкавае
вясё́лкавага вясё́лкавых
Д. вясё́лкаваму вясё́лкавай вясё́лкаваму вясё́лкавым
В. вясё́лкавы (неадуш.)
вясё́лкавага (адуш.)
вясё́лкавую вясё́лкавае вясё́лкавыя (неадуш.)
вясё́лкавых (адуш.)
Т. вясё́лкавым вясё́лкавай
вясё́лкаваю
вясё́лкавым вясё́лкавымі
М. вясё́лкавым вясё́лкавай вясё́лкавым вясё́лкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вясёлкавы ра́дужный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вясёлкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае колер вясёлкі, шматкаляровы. Вясёлкавы бляск. Вясёлкавыя агні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вясёлкавы rgenbogenfarbig, rgenbogenfarben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вясёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Шматкаляровая дугападобная паласа на небе, якая ўзнікае ад праламлення сонечных прамянёў у дажджавых кроплях.

Колеры вясёлкі (колеры сонечнага спектра).

|| прым. вясёлкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

iridescent [ˌɪrɪˈdesnt] adj. fml вясёлкавы, ра́дужны; пералі́вісты, пералі́ўны (пра колер)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

iridescent

[,ɪrɪˈdesənt]

adj.

1) вясёлкавы

2) пералі́вісты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Танчо́вы ’шматкаляровы, колеру вясёлкі’ (шчуч., Сл. ПЗБ). З польск. tęczowyвясёлкавы’ < tęcza ’вясёлка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rainbow

[ˈreɪnboʊ]

1.

n.

вясёлка f.

2.

adj.

вясёлкавы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фе́нікс, ‑а, м.

1. Міфалагічная казачная птушка, якая валодала здольнасцю пры набліжэнні смерці згараць, а потым зноў узнікаць з попелу. // Сімвал вечнага абнаўлення. А юнацтва ізноў, нібы фенікс вясёлкавы адраджалася з попелу і жыло, і цвіло. Дудар.

2. Кніжн. уст. Аб кім‑, чым‑н. выключным, незвычайным.

[Грэч. phoinix.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)