вясну́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вясну́шка вясну́шкі
Р. вясну́шкі вясну́шак
Д. вясну́шцы вясну́шкам
В. вясну́шку вясну́шкі
Т. вясну́шкай
вясну́шкаю		 вясну́шкамі
М. вясну́шцы вясну́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вясну́шка ж. весну́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вясну́шка ж. Sómmersprosse f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вяснушка. Звычайна мн. л. вяснушкі ’рабацінне’ (БРС, КТС; з 1954 г.). Відавочна, пранікла з рус. мовы. Да вясна́ (гл.). Сюды ж вясну́шкава́ты (БРС, КТС), вяснушкавы (КТС), вяснушчаты (КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рабаці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Вяснушка.

Нос у рабацінках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

freckle [ˈfrekl] n.

1. вясну́шка

2. pl. freckles рабаці́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рабаці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Вяснушка. Ён быў знаёмы, гэты хлапец з рабацінкамі на пераноссі. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pieg

м. вяснушка; рабацінне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рабаці́нка ж. (вяснушка) Sómmersprosse f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Sómmersprosse

f -, -n вясну́шка, рабаці́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)