вясно́ю

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
вясно́ю - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вясно́й і вясно́ю, прысл.

У час вясны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вясно́й и вясно́ю нареч. весно́й, весно́ю, по весне́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вясно́й і вясно́ю, прысл.

У час вясны. Люблю пазіраць я На поле вясной, Як ветрык жартліва Плыве збажыной. Колас. Вясною тут да позняе пары на скібы глебу крояць трактары. А. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вясно́й, вясно́ю прысл. im Frühling, im Frühjahr

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вясно́й

прыслоўе, утворана ад назоўніка

станоўч. выш. найвыш.
вясно́й
вясно́ю		 - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вясна́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Вясна́
Р. Вясны́
Д. Вясне́
В. Вясну́
Т. Вясно́й
Вясно́ю
М. Вясне́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абле́тнік, -у, м., зб.

Дровы, нарыхтаваныя вясною на зіму, якія аблетавалі, падсохлі за лета.

А. зімой добра гарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

весно́й, весно́ю нареч. вясно́й, вясно́ю, уве́сну.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вясна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. вясна́ вёсны
вясны́
Р. вясны́ вё́сен
вёснаў
Д. вясне́ вёснам
В. вясну́ вёсны
вясны́
Т. вясно́й
вясно́ю		 вёснамі
М. вясне́ вёснах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)