Ластаўка вясковая 6/267 (іл.); 12/46 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

бязлю́дны, -ая, -ае.

Ненаселены або маланаселены.

Б. востраў.

Бязлюдная хата.

|| наз. бязлю́днасць, -і, ж.

Вясковая б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяско́вы, -ая, -ае.

1. гл. вёска.

2. Які мае адносіны да жыцця і дзейнасці вёскі; сельскі.

В. клуб.

В. хлопец.

Вясковая інтэлігенцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бедната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.

1. Адсутнасць або недахоп сродкаў для існавання.

Б. не загана.

2. зб. Бедныя людзі, беднякі.

Вясковая б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяско́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяско́вы вяско́вая вяско́вае вяско́выя
Р. вяско́вага вяско́вай
вяско́вае		 вяско́вага вяско́вых
Д. вяско́ваму вяско́вай вяско́ваму вяско́вым
В. вяско́вы (неадуш.)
вяско́вага (адуш.)		 вяско́вую вяско́вае вяско́выя (неадуш.)
вяско́вых (адуш.)
Т. вяско́вым вяско́вай
вяско́ваю		 вяско́вым вяско́вымі
М. вяско́вым вяско́вай вяско́вым вяско́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Báuerngemeinde

f -, -n гіст. вяско́вая абшчы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

папраду́ха, -і, ДМ -ду́се, мн. -і, -ду́х, ж. (уст.).

1. Жанчына, якая займаецца ручным прадзеннем.

Якая п. пры кудзелі, такое палатно ў белі (з нар.).

2. мн. Вячоркі, якія наладжвала вясковая моладзь, каб папрасці і павесяліцца; попрадкі.

Хадзіць на папрадухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

countryside

[ˈkʌntrɪsaɪd]

n.

1) вяско́вая мясцо́васьць

2) вако́ліца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

countrywoman

[ˈkʌntrɪ,wʊmən]

n., pl. -women

1) суайчы́ньніца, зямля́чка f.

2) вяско́вая жанчы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rustic​2 [ˈrʌstɪk] adj.

1. про́сты; несапсава́ны;

rustic simplicity вяско́вая прастата́

2. гру́бы, нечаса́ны;

a rustic bridge мост з нечаса́нага ле́су

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)