вянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Уступаць у шлюб паводле царкоўнага абраду.

|| зак. павянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і звянча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. вянча́нне, -я, н.

|| прым. вянча́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вянча́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вянча́юся вянча́емся
2-я ас. вянча́ешся вянча́ецеся
3-я ас. вянча́ецца вянча́юцца
Прошлы час
м. вянча́ўся вянча́ліся
ж. вянча́лася
н. вянча́лася
Загадны лад
2-я ас. вянча́йся вянча́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час вянча́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вянча́цца

1. несов., церк. венча́ться;

2. несов., страд. венча́ться; см. вянча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вянча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Прымаць царкоўны абрад шлюбу.

2. Зал. да вянчаць.

•••

Вянчацца на царства — каранавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вянча́цца

1. (пра шлюб) sich truen lssen*;

2. (каранавацца) gekrönt wrden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

павянча́цца гл. вянчацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звянча́цца гл. вянчацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каранава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; зак. і незак.

Вянчацца на царства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wed [wed] v. (wedded or wed) fml браць шлюб, вянча́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

венча́ться

1. сов. и несов. (короноваться) ист. каранава́цца, вянча́цца;

2. сов. (соединиться церковным браком) звянча́цца, павянча́цца, узя́ць шлюб;

3. несов. (соединяться церковным браком) вянча́цца, браць шлюб;

4. несов., перен. уве́нчвацца;

5. страд. каранава́цца; см. венча́ть 1, 3, 4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)