вяно́зны гл. вена.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяно́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вяно́зны вяно́зная вяно́знае вяно́зныя
Р. вяно́знага вяно́знай
вяно́знае		 вяно́знага вяно́зных
Д. вяно́знаму вяно́знай вяно́знаму вяно́зным
В. вяно́зны (неадуш.)
вяно́знага (адуш.)		 вяно́зную вяно́знае вяно́зныя (неадуш.)
вяно́зных (адуш.)
Т. вяно́зным вяно́знай
вяно́знаю		 вяно́зным вяно́знымі
М. вяно́зным вяно́знай вяно́зным вяно́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вяно́зны физиол. вено́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяно́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вены. Вянозная кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяно́зны venös [ve-]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́на, -ы, мн. -ы, вен, ж.

Крывяносны сасуд, па якім кроў рухаецца да сэрца.

|| прым. вяно́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяно́зны

(лац. venosus)

які мае адносіны да вены або знаходзіцца ў ёй (напр. в-ая кроў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вяно́зны

(лац. venosus)

які мае адносіны да вены, або знаходзіцца ў ёй (напр. в-ая кроў).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ВЯНО́ЗНЫ ЦІСК,

ціск крыві, якая рухаецца па венах. Велічыня вянознага ціску залежыць ад аб’ёму крыві, якая паступае ў вянозную сістэму, ад тонусу вянозных сасудаў, ціску крыві ў правым перадсэрдзі. Адрозніваюць гідрадынамічны і гідрастатычны вянозны ціск. У найб. буйных венах (верхняя і ніжняя полыя вены) вянозны ціск можа дасягаць адмоўных велічынь. У венах вышэй ад узроўню сэрца вянозны ціск бывае ніжэйшы за атмасферны, макс. значэнняў ён дасягае ў ніжніх канечнасцях чалавека. Вымяраюць ціск у гарыз. становішчы цела. У здаровых людзей ён складае 80—120 мм вадзянога слупка. Вянозны ціск залежыць ад узросту: у дзяцей павялічваецца ад 40 да 100 мм вадзянога слупка; у пажылых зніжаецца.

т. 4, с. 390

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вено́зный физиол. вяно́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)