вя́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; незак., што.

Падсушваць на сонцы, на адкрытым паветры для нарыхтоўкі ў запас.

В. рыбу.

|| зак. правя́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

|| наз. вя́ленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вя́ліць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вя́лю вя́лім
2-я ас. вя́ліш вя́ліце
3-я ас. вя́ліць вя́ляць
Прошлы час
м. вя́ліў вя́лілі
ж. вя́ліла
н. вя́ліла
Загадны лад
2-я ас. вя́ль вя́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вя́лячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вя́ліць несов. вя́лить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вя́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Падсушваць на сонцы, ветры (мяса, рыбу і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вя́ліць dörren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вя́ліць, вя́лы. Рус. вя́лить, вя́лый і г. д. Да слав. *vęd‑ ’вянуць’ (гл.). Зыходным для ўсх.-слав. слоў з’яўляецца *vędl‑ (аддзеяслоўнае ўтварэнне на ‑l‑).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

правя́ліць гл. вяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вя́лить несов. вя́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вывя́ливать несов. вывя́льваць, вя́ліць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прывя́ліць, ‑вялю, ‑вяліш, ‑вяліць; зак., што.

Трохі, злёгку завяліць або правяліць. Прывяліць рыбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)