Вяле́бны ’хвалебны; прападобны’ (Нас.), вяле́бнасць (Нас.). Ст.-бел. велебный, велебность (з XV ст.; Булыка, Запазыч.). З польск. wielebny, wielebność ’тс’ (Кюнэ, Poln., 113; Булыка, Запазыч., 59). Параўн. ве́льбіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

преподо́бный прападо́бны, найпадо́бны; вяле́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

wielebny

рэл. вялебны; прападобны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)